" အေမမ်ားေန႔မွာ..သင့္အေမအတြက္ အခ်ိန္ငါးမိနစ္ေပးျပီးဖတ္ေပးပါ "
"အေမ သား မနက္ျဖန္ ဘဲြ ့ယူရမွာေနာ္..."
"အေမ သိပါတယ္သားရယ္... အဲ့ဒါေၾကာင့္ လမ္းထိပ္က ေဒၚေက်ာ့ဆီမွာေတာင္ အေမအက်ႌအပ္ထားပါေသးတယ္...အေမ့မွာ အက်ႌအသစ္မရွိေတာ့ဘူးေလ..."
"ဟင္..အေမကလိုက္မလို႔လား... အိမ္မွာ အေဖ့ကိုေစာင့္ဖို ့လူမရွိဘဲျဖစ္မွာေပ့ါ.... "
" သားအေဖက သက္သာေနပါၿပီသားရယ္... ၀ွီးခ်ဲေလးနဲ ့ေခၚသြားရင္ရပါတယ္...."
သားျဖစ္သူ စိတ္ညစ္သြားတယ္... ဒီလိုပဲြမ်ိဳးကို သူ႔မိဘေတြကို မေခၚခ်င္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး.... ေစ်းထဲမွာ ၾကက္သားေရာင္းၿပီး စကားေျပာရင္ ေအာ္က်ယ္ေအာ္က်ယ္ ေျပာတတ္တဲ့အေမနဲ ့ ေလျဖတ္ၿပီးလို ့နလန္ထူခါစ အေဖကို သူဒီလိုပဲြမ်ိဳးကို ပဲြမထုတ္ခ်င္...
သူငယ္ခ်င္းေတြ ၾကားထဲမွာလည္း မိတ္ဆက္ေပးဖို ့ခက္တယ္..
ဒါနဲ႔ပဲ... မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ ့သူ႔အေမကိုေျပာလုိက္တယ္..
"မလိုက္ပါနဲ ့အေမရာ...ခန္းမထဲကို ၀ွီးခ်ဲလည္း၀င္လို ့ရတာမဟုတ္ဘူး..
အေမတို လိုက္လာလို႔လည္း ဘာမွထူးျခားသြားမွာမွမဟုတ္တာ...
သားတစ္ေယာက္တည္းသြားမယ္..."
မိခင္ျဖစ္သူမွာ သားရဲ႕တဇြတ္ထိုးဆန္တဲ့စိတ္ကိုသိလို ့ နာက်င္မိတဲ့ စိတ္ထဲကဒဏ္ရာကို မ်က္ႏွာေပၚက အျပံဳးနဲ႔ဖံုးျပီး..
"ေအးပါကြယ္... သားေလးသေဘာပါ... သားေလးဘဲြ႕ရရင္ပဲ အေမတို ့ေက်နပ္ပါတယ္...အေမအိမ္မွာပဲ သားအေဖကို ေစာင့္ေနလိုက္ပါ့မယ္..."
သား ျဖစ္သူလည္းေက်နပ္ၿပီး အိပ္ရာေစာေစာ၀င္ခဲ့တယ္....
မိခင္ျဖစ္သူမွာေတာ့ အိပ္ရာေပၚမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေယာက်္ားကိုၾကည့္ၿပီး
မခ်ိျပံဳးေလးျပံဳးခဲ့ရတယ္...
မနက္မိုးလင္းေတာ့ သားေလးစားဖို ့မိခင္ျဖစ္သူက မနက္စာကို အရင္က
ထက္ပို ဂရုစိုက္ျပင္ေပးထားတယ္... ဘဲြ႔သြားယူမွာဆိုေတာ့ ဗိုက္နာမယ့္အစားအစာေတြ မျဖစ္ေအာင္ဂရုစိုက္လုိ႔ေပ့ါ....
"သားေရ...မနက္စာအဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီေနာ္..."
"မစားေတာ့ဘူးအေမ သားသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ေက်ာင္းနားက စားေသာက္ဆိုင္မွာ ခ်ိန္းထားတယ္...အဲ့ဒီမွာပဲ စားေတာ့မယ္... "
"ေအ္ာ... အင္းပါ သားရယ္.. သားေလး ဓာတ္ပံုေတြရိုက္ခဲ့ေနာ္..
ေမေမတို ့ျပန္ၾကည့္ခ်င္လို ့..."
"ဟုတ္ကဲ ့ပါဗ်ာ.. သြားၿပီေနာ္..."
ဒီလိုနဲ ့သားျဖစ္သူက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ခ်ိန္းထားတဲ ့စားေသာက္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ လူေတာင္ေတာ္ေတာ္စံုေနျပီ ...နာရီကိုၾကည့္ေတာ့လည္း ဘဲြ႕ယူဖို႔အခ်ိန္က
တစ္နာရီေလာက္လိုေသးတယ္ဆိုေတာ့ မနက္စာစားဖို႔မွာလိုက္တယ္...
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူေတြကိုၾကည့္ေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းလာတဲ့သူနဲ ့
မိဘေခၚလာတဲ့သူနဲ ့ေပ့ါ... အဲ့ဒိအခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က
သူ႔အေမနဲ ့မိတ္ဆက္ေပးတယ္..
" ေဟ့ေကာင္.. ဒါငါ့အေမေလ ငါဘဲြ႕ယူတာ လိုက္လာခဲ့ေပးတာ...
အေမ ဒါက သားသူငယ္ခ်င္းပါ..."
မိတ္ဆက္ေပးတဲ ့သူငယ္ခ်င္းအေမကို လက္ဆဲြႏႈတ္ဆက္ေတာ့ အေဒၚကလည္း ျပန္လက္ဆဲြႏႈတ္ဆက္တယ္.. ဒါေပမယ့္ ညာဘက္လက္နဲ ့ေတာ့မဟုတ္ဘူး ဘယ္ဘက္လက္နဲ ့ဆိုေတာ့
ေကာင္ေလးမွာထူးဆန္းၿပီး ညာဘက္လက္ကို ၾကည့္လိုက္မိတယ္...
"ဟင္... အေဒၚ့လက္မွာပတ္တီးနဲ႔ပါလား ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ..."
ဒါနဲ ့ေကာင္ေလး သူငယ္ခ်င္းက ၀င္ေျဖတယ္...
"ဒီလိုကြ... ငါ့အေမက ေစ်းထဲမွာငါးေရာင္းတာ... အဲ့ဒါမေန႔က ၀ယ္တဲ့သူကို
ငါးကိုင္ေပးတာေလ လက္ကိုဓားထိသြားတာ.... အဲ့ဒိဒဏ္ရာနဲ့ညက အဖ်ားေတြတက္လို႔ကြာ.. ငါ့မွာစိတ္ပူလိုက္တာ.. ဒီမနက္မွ ျပန္ေကာင္းလာတာ....
ဒါေတာင္ မလိုက္ဘူးလုပ္ေနတာ... ငါကအတင္းေခၚလာလိုက္တာေလ...
ငါ့ကိုခုလို ဘဲြ႕ခန္းမထဲေရာက္ေအာင္ ငါ့အေမကေစ်းထဲမွာ
ငါးေရာင္းၿပီး ေက်ာင္းထားခဲ့တာကြ....ဒါနဲ ့မင္းအေမနဲ ့အေဖေရာမေတြ႕ပါလား..."
ေကာင္ေလးမွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ႕စကားေတြကိုၾကားၿပီး ေနာင္တေတြမ်ားစြာနဲ ့...
"ေအာ္...အင္း ေနာက္...ေနာက္မွာ လိုက္လာတယ္ကြ.... ငါ့ကိုခဏ ခြင့္ျပဳပါဦးကြာ ... မင္းတို႔ဘဲြ႕ခန္းမကပဲ ေစာင့္ေနာ္..."
စကားလည္းဆံုး ကားလမ္းမကိုထြက္ၿပီး Taxi တစ္စီးငွားၿပီးအိမ္ျပန္ခဲ့တယ္...
အိမ္ေပၚေရာက္ေတာ့ တံခါးႀကီးဖြင့္ထားတာေတြ႕ေတာ့ အေမ နဲ ့အေဖခန္းကို၀င္ဖို႔လုပ္တုန္း အခန္းထဲကအသံၾကားမိတယ္...
"ေဖႀကီးေရ သားကေတာ့ ဘဲြ႕သြားယူၿပီေတာ့.... ကၽြန္မ ကေတာ့ ဘဲြ႕ခန္းမကိုမလိုက္ရလည္း သားနဲ ့အတူတူရွိေနသလို အက်ႌအသစ္ေတြ၀တ္ထားတယ္...ရွင့္ကိုလည္း တိုက္ပံုအသစ္၀တ္ေပးထားတာေတြ႕လား..."
"ေတြ႕ပါတယ္ ေမႀကီးရာ......သားေလးျပန္မလာခင္ေတာ့ ငါတို႔ေတြ အက်ႌလဲရမယ္ေနာ္...ေတာ္ၾကာ အေဖနဲ႔အေမက အျဖစ္သည္းတယ္လို ့ေျပာေနပါဦးမယ္ကြာ..ဟားဟားး"
"ဟုတ္ပေတာ့....သားေလးက ရွင့္ကိုစိတ္ပူၿပီး က်ဴပ္ကိုမေခၚတာေတာ့...
သူ႔အေဖတစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနမယ္တဲ ့...အဲ့ေတာ့မွ က်ဳပ္လည္း ရွင့္ကိုသတိရၿပီး ေနခဲ့လိုက္တာ....သားေလးသာသတိမေပးရင္
ရွင္တစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့မွာ သိလား....သားေလကို ရွင္ေက်းဇူးတင္...."
"ေအးပါကြာ....ေအးပါ...... အငး္ ငါတို႔သားေလး ဘဲြ႕ရပညာတတ္ျဖစ္ၿပီေနာ္..."
ထိုစကားေတြဟာ ေကာင္ေလးရင္ကို သံခၽြန္နဲ႔ထိုးလိုက္သလိုပဲ...
မေခၚခ်င္လို႔ထားခဲ့တဲ ့ မိဘႏွစ္ပါးက အျပစ္မျမင္တဲ့အျပင္
အေမကငါ့အျပစ္ကို မသိသလိုပါလား.....
ဒါနဲ ့အခန္းထဲ၀င္ၿပီး...
"အေဖ နဲ ့အေမ "
"ဟင္ ..သား ဘဲြ႕ယူၿပီးၿပီလား ျမန္လိုက္တာ..."
မိဘႏွစ္ပါးမွာ အ၀တ္အစားအသစ္ေတြနဲ႔မို႔လို ့မေနတတ္မထိုင္တတ္...
သားေလးေမးလာရင္ ဘယ္လိုေျဖရပါ့လဲလို ့ေတြးေနခ်ိန္...
"အေဖနဲ႔အေမကို လာေခၚတာပါ.... ဘဲြ႕ခန္းမမွာ အေဖနဲ ့အေမတို အတြက္ ေနရာရွိသလို....သားရင္ထဲမွာလည္းအျမဲေနရာရွိပါတယ္...သားကို ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္...."
မိဘႏွစ္ပါးေရွ႕မွာ ထိျခင္းငါးပါးနဲ ့ရွိခုိးမိတယ္...
မိဘႏွစ္ပါးကေတာ့ ၀မ္းသာမ်က္ရည္စေတြနဲ႔ ဆုေတြေပးလို ့..............
(မိဘဆိုတာ ကမၻာေပၚမွာ ေအာက္တန္းအက်ဆံုး အလုပ္လုပ္ေနရင္ေတာင္
အဲ့ဒါဟာ သူတို႔တြက္မဟုတ္ပါဘူး...သူတို႔သားသမီးေတြ အတြက္ပါ...
သူတို႔သားသမီးေတြအတြက္ပဲ မလုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ေတြလုပ္ေနရတာပါ..
တစ္ကယ္ေတာ့ ေလာကမွာ အစားထိုုးလို႔မရတဲ ့အရာေတြထဲမွာ
မိဘဟာ နံပါတ္တစ္ပါ...
(ယေန႔က်ေရာက္ေသာ အေမမ်ားေန႔အားဂုဏ္ျပဳတင္ျပအပ္ပါသည္)
Creadit - Original Uploader
No comments:
Post a Comment